Een tijdje geleden kreeg ik dit cadeau. Het duurde even voor ik begreep waarvoor. Komt misschien omdat ik mijn aorta probleem niet direct associeer met mijn hart. Maar er is zeker een verband want er moest toen ook een hartklep worden vervangen. Een ander ‘excuus’ voor het feit dat het kwartje niet direct viel is dat ik nooit zo leef met datums. Zo’n controle vraag die een arts soms stelt om te zien of het nog wel goed gaat in je bovenkamer ‘ Wat is de datum vandaag?’ haal ik dus geen punten voor.
Het betekent ook dat ik de hele geschiedenis in ieder geval voor mij steeds verder naar de achtergrond gaat. De medische controles nemen af en als Linda niet zelf kritisch naar scans en beschrijvingen daarvan had gekeken hadden ze mij misschien wel helemaal vergeten. En één keer, vrij kort na de grote operatie, was dat bijna fataal. Op de scan was duidelijk te zien dat er verder ingegrepen moest worden (nog een operatie) maar dat was toch ergens in de administratieve afhandeling blijven hangen.
Ook laatst weer was er iets ‘gezien’ maar er was geen actie ondernomen. Bleek achteraf gelukkig minder bedreigend dat het leek. Maar het betekent wel dat je op je tellen moet passen in die medische fabriek.
Die hartklep, een varkensklep, moeten we trouwens wel een beetje in de gaten houden. Er zit geloof ik een jaar of tien ‘garantie’ op. Een internist gaf de indruk dat we het vanzelf zouden merken als hij aan vervanging toe is.
Ik mag dus blij zijn dat ik er nog ben. En dat ben ik ook. Ik ben, zo ervaar ik het zelf, wel wat ‘laconieker’ geworden. Regelmatig zeg ik tegen Linda: “Kom, we gaan uit eten want we zijn er nog maar even”.
Maar goed dat ze dat optimisme wat afremt. Op naar weer een jaar ‘in de verlenging’.
Op weg naar nog vele jaren verlenging ❤️
Ik sluit me aan bij Sarah! <3
❤️